Even geen anekdotes. Ik heb genoeg van anekdotes. Verhaaltjes met een clou.
Zo is het leven niet.
Daarbíj word ik op de hielen gezeten door De Verschrikkelijke Haast. En ben ik te langzaam om hem van me af te schudden. Wéér te langzaam.
'Zeg als jij zo'n haast hebt, waarom ben je dan nog niet weg?', vraag ik De Verschrikkelijke Haast.
'Ik verdoe mijn tijd als ik me met jou bezighou!' schreeuw ik. 'IK VERDOE MIJN TIJD.'
De Verschrikkelijke Haast zwijgt.
De Verschrikkelijke Haast heeft schijnbaar alle tijd van de wereld.
De hele dag zit hij dicht op mijn huid.
Een Roemeense abortusfilm gezien met een vriendin die voor het eerst sinds haar bevalling een avondje naar de bioscoop ging.
Zelfs De Verschrikkelijke Haast moest hier even van gaan liggen.
Even.
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten