Grote verrassing

De hele weg van Utrecht naar Amsterdam vertelt een jarige jongedame aan een kennis die tegenover haar in de trein komt zitten dat ze poep heeft aan cadeaus. 'Cadeaus', zegt ze, 'vind ik zo gênant. Mij hoeft niemand iets te geven.' Ze heeft vandaag van iedereen bodylotion en pannen gekregen. Ze had natuurlijk ook wel iets anders gewild dan bodylotion en pannen, maar bodylotion en pannen komen altijd van pas en: 'Ik heb gelukkig toch poep aan cadeaus'. Ze moet wél bekennen dat ze de hele dag stiekem op De Grote Verrassing van haar ouders gehoopt had. Ze dacht aan een fototoestel. Ergens in haar had het grote fototoestel zich genesteld dat ze stráks zou gaan krijgen. 'Tadaa! Kijk eens wat we voor je hebben?' Zij zou dan net doen alsof ze niets vermoedde. Pas toen ze net de trein ingestapt was en ze haar ouders op het perron gedag zag zwaaien, begreep ze dat de grote verrassing niet meer kwam. Een fles bodylotion en een pannenset, dat was het. Dat wás het dus ook echt. 'Poep,' zegt ze zachtjes.