Ik ben jarig. En als ik jarig ben, ben ik ook echt járig. Bij sommige grote mensen verdwijnt het gevoel met de tijd. Het hele 'jarige' slijt er af. Omdat ze al zo vaak jarig zijn geweest. En ze het nu zo ondertussen wel weten met dat jarig-zijn. (Een hoop gesjouw) Ze vóélen het ook niet meer echt.
Ik wel. Hoe ouder ik word, hoe meer jarig. (Hoewel ik ook al érg jarig geboren ben.En jariger dan jarig-zijn niet kan.)
Voor dit feestelijke gevoel, heb ik niet eens perse andere mensen nodig noch grote cadeaus. Ik heb het ook als ik in mijn eentje door de stad fiets. Dan fietst daar duidelijk; de jarige.
(Vandaag op het terras een mede-jarige gespot.)
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
1 opmerking:
hoi elke
gefeliciteerd nog
je bent op dezelfde dag jarig als m'n zusje, dat betekent dus:twee dagen na mij, ben je soms ook twee jaar na mij geboren?
ik heb je eerste verhaal gelezen, ik vind het erg goed, bizar,grappig,indringend en knap geschreven. wat dat zusje allemaal tegen haar broertje zegt voor hatelijks dat vind ik inspirerend en zo'n relatie met 15 jaar ertussen en ook nog zo'n verschil in zelfstandigheid, hoe kom je daarbij, goed onderwerp voor een roman ook. verhaaltjes van elke dag ook leuk
totziens maar weer lonne
Een reactie posten