Recensie

De stand van zaken, bijna een maand nadat Het Besluit van Dola Korstjens uitkwam.
Het leverde een mooi stukje in de Trouw op: ...Geurts weet de onmacht van ouders en kinderen mooi, soms geestig, te typeren.
Een fijne recensie in de Re:public. (Een nieuw tijdschrift voor ambtenaren) Onder de kop: Stilistisch genot.
...De karakters worden niet uitgediept en toch komen ze voor de lezer in een mum van tijd tot leven. Dat is te danken aan het schrijftalent van de auteur. Relaties kenschetst Geurts in enkele simpele dialogen. Oplopende emoties toont ze aan de hand van een reeks zinnen als mitrailleurschoten. Waar punten horen te staan zet ze komma’s neer, zodat de lezer aan het eind net zo moe is als het personage in kwestie. Inhoudelijk zijn de verhalen niet bijzonder, stilistisch valt er des te meer te genieten.
Harmke Pijpers kondigde me zo aan: Geurts' autobiografische verhalen worden bevolkt door zonderlingen, viezeriken en contactgestoorden.

Conclusie: nog geen lange doorwrochte inhoudelijke analyses. Maar die zitten eraan te komen. Dat kost tijd natuurlijk. Heb ik alle begrip voor. En ik schrijf intussen door.
EG