Mijn redacteur vroeg vorige week terloops met welke schrijver ik me eigenlijk verwant voelde. Verwant, verwant, dacht ik, VERWANT. Met niemand zeker, zei hij er achteraan. Alsof verwantschap en ik niets met elkaar te maken konden hebben.
'Inderdaad, met niemand', zei ik dus.
Er was meteen een naam in me opgekomen maar die was vast niet goed in deze context. Of helemaal nooit. Waarschijnlijk vat ik het begrip 'verwantschap' sowieso verkeerd op. Te ruim. 'Verwantschap' zal wel iets heel anders zijn dan ik denk dat het is. Hij zal in lachen uitbarsten. Misschien hoor ik alle teksten uit het hoofd te kennen van de schrijver waarmee ik me 'verwant' zeg te voelen. Die ken ik lang niet allemaal. Dus ik ben niet echt verwant. En die schrijver zelf zou, als hij niet dood was, mijn verwantschap ook absoluut niet willen.
Zelfs de vraag 'Hoe heet je?' kan mij in problemen brengen. 'Elke' zal wel fout zijn. Te gemakkelijk, te voor de hand liggend. Mijn ouders hebben ook maar wat verzonnen.
Thuis mailde ik hem een paar Belgen waarmee ik verwantschap verzonnen had. Daar zou ik in theorie ook best verwant mee kunnen zijn. Dat leek me niet onlogisch.
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten