Het laatste stoplicht voor ik thuiskom van mijn eerste twee-en-een-half uur alleen in de Hema en aanverwante winkels in de Pijp. Op de scooter voor me zit een vrouw wier lichaam overhelt als overvolle voor-achter-zadel-en zijtassen. Ze heeft een klein geblondeerd staartje, waardoor haar hoofd nog boller lijkt dan het is. Haar gezicht is rood. Ze draagt een te krappe leren jas met gouden details en een zwarte driekwart legging. Haar plastic slippers snijden in het vlees van haar voeten. Tussen haar lippen zit een sigaret. Ze blaast de rook naar achteren. In het gezicht van haar evenbeeld. Een kleine, exacte kopie van een jaar of tien. Ze drukt haar rode wangen tegen haar moeders rug. In haar hand een puntzak brownies. Dromerig staart ze naar opzij terwijl haar kaken kauwen. Tevreden. Zoals Deetje tevreden is, als tegen mij aan ligt te drinken.
Het licht springt op groen. De scooter trekt nauwelijks op. De banden zijn slap. Bijna lek.
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten