'Jeetje, heb jij de koektrommel leeggegeten?'
'Nee? Hoezo?'
'Nou, de koektrommel is leeg.'
'O, en jij wou mij zeker net een koekje geven?'
'Jeetje, wat zie ik nu! Jij hebt die afwrijfplaatjes op de muur van je kamer geplakt!'
Jeetje buigt haar hoofd alvast.
'En wij hebben de muren net gewit! En alles!'
'Ik wist niet dat het niet mocht.' Een traan rolt over haar wang.
'Dat wist jij heel goed!'
'Ik wou roze in mijn kamer. En de plaatjes zijn roze,' fluistert ze.
'Mama, waarom was jij op de radio?' vraagt Jeetje.
'Omdat ik schrijf.'
'Maar wat ging jij daar dan doen?'
'Ik kwam daar om te vertellen over mijn boek.'
'Alwéér over dat boek?'
'Ja.'
'Maar een boek is toch om te lezen?'
zondag 15 augustus 2010
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
2 opmerkingen:
Dat laatste is natuurlijk wel een goed argument als je geen zin hebt in een interview/gesprek.
'Ze lezen m'n boek maar'
Zie!
Een reactie posten