De organisatrice zei: 'In IJburg gaan toch alleen maar mensen wonen die aan het einde van hun relatie zitten.'
Ik verstond 'eind van hun leven'. Maar dat lag vast aan mijn stemming. Als ik aan mijn B.I.W dacht, dacht ik steeds aan mijn R.I.P. Zo'n stemming.
Cees Nooteboom was net terug uit Mexico, zei hij. Hij zat tussen twee reizen in zoals sommige mensen tussen twee banen. Mijn gedroomde leven.
De organisatrice zei: 'IJburg, IJburg, dan denk ik: waarom gaan jullie er niet VOL voor? Waarom gaan jullie niet in Almere wonen. De huizen zijn daar zelfs mooier. Het is er groener en goedkoper.'
Ik wilde er niet vol voor gaan. Ik was daar gaan wonen zonder er vol voor te gaan. Het bleek lang zo erg niet als ik van tevoren gedacht had. Het was er best goed. Ook al miste ik hier diversiteit. In alles.
'In IJburg wordt heel veel coke gesnoven.' De presentatrice van het radioprogramma kwam erbij staan. 'Er zijn cokefeestje en seksfestijnen. Dat hoor ik van verschillende kanten. En iedereen doet het daar met elkaar.'
Het scheen ook nog allemaal te gebeuren op het eiland waar ik woon. Recht onder mijn neus dus. Want zo groot is het hier niet.
Ze zei: 'Dompel je onder. Duik erin! Bedrijf onderzoeksjournalistiek.'
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten