Zondagmiddag

We waren op weg naar Footlocker Kids. Ze had nieuwe schoenen nodig. En wel snel. Ik liep nog alsof ik pas bevallen was, maar we kwamen er wel. We waren niet alleen in de Kalverstraat. We waren ook niet de enigen bij Footlocker Kids. De medewerkers hadden geen haast. Het leek alsof zij alles in slowmotion deden of niet. Hoe langer ik in het filiaal van Footlocker Kids stond, hoe erger de pijn aan mijn onderrug. Welke idioot ging er ook naar Footlocker kids op zondagmiddag? Op wat voor dag dan ook. Maar de zondag was toch wel de ergste dag. Dan vroeg je er ook om. Jeetje wees eerst de schoenen aan die ze mooi vond, dat waren alle schoenen in de rekken van Footlocker Kids, maar tenslotte wilde ze alleen afzichtelijke glitterschoenen met lampjes in de zolen. Die mocht ze van mij niet. Dat maakte haar ook niet veel uit. We gingen weg bij Footlocker Kids. Bij V&D was alles voor de halve prijs. Op de kinderafdeling hadden ze geen schoenen, maar het trof, ze moest ook nog een spijkerbroek. Die konden we niet vinden. Toen we tòch nog het een of andere gestreepte gevalletje gevonden hadden, bleek bij de kassa dat je alleen vijftig procent korting kreeg met airmiles. We verlieten de V&D zonder gestreept geval. We stapten in de tram die naar Slotermeer ging in plaats van naar het Centraal station.
'Kijk de tram rijdt met een omweg,' zei ik nog tegen haar.'Zo kom je er ook.'
Maar zo kwamen we er niet.