Iedereen is perfect. Jij bent perfect en wat je doet is perfect. Precies zoals het is,zo is het goed.
Ja. Goéd ja.
Het is perfect!
Het enige wat je je eventueel nog zou kunnen wensen, is het nóg leuker te krijgen dan het al is. Waarom niet?
Zulke dingen denk ik dus al fietsend in een hoosbui. Drie kwartier lang! Want ik rijd van de ene kant van de stad naar de andere. Met één hand aan het stuur manoeuvreer ik langs opgebroken wegen, hijskranen, oranje zeilen, bellende trams, politieauto's en snijdende voertuigen. Gevaarlijke rukwinden. De gele borden volgend: OMLEIDING. Mijn andere hand ondersteunt het hoofd van mijn slapende kind. (Ik zal haar zo dadelijk thuis uit moeten wringen.)
'Ik wil zon,' had ze nog gezegd voor ze midden in de stortregen in slaap viel.
donderdag 6 december 2007
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
2 opmerkingen:
Ik lees je verhalen en denk:
wat moet dat een leuk mens wezen!
O, bloos!
Een reactie posten