De waarheid stinkt

Deze ochtend vleit ze zich dicht tegen me aan op de bank.
'Mmm,' zegt ze verlekkerd.
'Ja, mmm,' zeg ik.
'Nu stink je niet, mama.'
'Wat?'
'Beneden stink je niet, boven in bed stink je.'
'Maar waar stink ik dan?'
'Als je ademhaalt.'
'Papa zeker ook?'
'Nee, papa niet. Jij stinkt.'

Ze had het weer gezegd.
Gisteren had ik al met grote open mond voor mans neus gestaan, om te vragen of hij soms ook bederf rook. Verrotting. Schimmels. Poep.
'De waarheid niets dan de waarheid,' walmde ik in zijn gezicht.
Hij zei dat hij echt niets rook.
Maar nu had ze het weer gezegd.

* Onthouden: vanavond een rol extra sterke pepermunt mee naar bed nemen. Voor morgenochtend. Zodat de kleine weer gezellig bij me komt liggen.