Ze zijn allebei vertrokken, om pas op maandag terug te komen. En ik zit midden in de troep, op het punt van genieten, zoals vroeger - niets opruimen, eten laten komen, kranten & boeken laten slingeren, geen vaste tijden aanhouden, nergens voor. Losgaan. Mijn eigen leven, dan eindelijk weer. En schrijven natuurlijk. Veel schrijven. Niemand aan je hoofd.
Maar wat regent het buiten.
En komt Sinterklaas zondag aan zonder mij?
En je moet éérst het huis opruimen, voor je alles rond kunt laten slingeren, waar het rondslingeren moet. Als je vrij bent.
Waar wilde ik nu ook weer precies van genieten?
Het is altijd even inkomen, maar dan.
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten