Geen goed idee

Ik was vanmorgen bij de twaalfweken en nog wat echo van vriendin S. Samen met haar moeder. Het was een schatje. Hij was druk met zijn armen en benen aan het oefenen. Je zou niet zeggen dat dat allemaal in die buik van vriendin S. zat te friemelen.
'Er is een kans van één op de vierduizend dat deze baby het syndroom van down heeft,' zei de echoscopiste. 'Dat is net zoveel kans als een 15jarig meisje zou hebben.'
'Dat is niet veel,' zei vriendin S.
'Dat is helemaal niet veel,' beaamde de echoscopiste.
Haar moeder bleef maar kreten van verwondering slaken.
'Het zou maar net die ene van die vierduizend zijn,' zei vriendin S.
Ik meen te bemerken dat ik ook enigszins sentimenteel reageer op de baby in wording van vriendin S. Man en ik hebben ooit afgesproken het bij één kind te laten. Ik ben nu zesendertig. Misschien moet ik vriendin S. zeggen dat het geen goed idee is om haar nog vaker te vergezellen naar echopraktijken.