Er past precies een matras naast Jeetjes bed. Maar gisteravond zijn ze in het grote bed van vader en moeder in slaap gevallen. Om 's nachts door ons te worden terug gedragen. Als slappe popjes.
Heel vroeg in de ochtend worden we wakker van gefluister achter de deur van glas. Dat steeds harder klinkt. En onontkoombaarder wordt. Om kwart over zes stommelen we met z'n allen naar beneden.
'Morgen om deze tijd is het kwart over vijf,' zegt vader.
'Maar goed dat dat vandaag niet is,' zegt moeder.
We genieten een feestontbijt met croissants en hagelslag en muisjes. We drinken warme chocola. En soms laten we ons slap onder de tafel zakken.
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten