Al wat ik van je weet

Lieve nieuwe, onbekende,
Sinterklaas bracht een paar kleine, witte sokjes voor jou mee. Ik kan me niet voorstellen dat daar ooit werkelijk voetjes in steken. Jouw voetjes. Ik kan me van jou niets voorstellen. We zijn dichterbij elkaar dan we ooit van ons leven nog zullen komen en ik heb geen idee tegen wie ik het nu heb. Ik weet zelfs je naam niet. Toch schijn je al iemand te zijn. Je karakter is al gevormd. Maar wie je bent? Of wat? Het gaat wel de goede kant op. Dit zal bijvoorbeeld de laatste week van mijn leven zijn dat ik niet weet of ik met een jongen of een meisje van doen heb. Als een droom de waarheid vertelt, een meisje. Maar terwijl ik dit schrijf denk ik; een jongen. Al wat wat ik echt van jou weet, is dat je op dit moment niet slaapt. Ik voel je hierbinnen zachtjes rondtollen. Dat komt denk ik omdat ik een dubbele espresso heb gedronken.
Liefs van mij.