Ik ontvang een mail van mijn vriendin waaruit ik ineens - tot mijn grote schrik - opmaak dat we een meisje krijgen met een open gehemelte. Het meisje huilt alleen maar. Je ziet het rauwe, bloedende vlees in haar mondje. Veroorzaakt door mijn medicijnen. Mijn vriendin schrijft dat ze hoopt dat het gehemelte maar snel dicht zal groeien. En dat ze heel goed begrijpt dat ik me veel zorgen maak over hoe het meisje nu iets moet drinken. Met zo'n gapend gat in haar mond.
De mail van mijn vriendin is een antwoord op een mail die ik haar op dat moment nog niet geschreven kan hebben. Omdat de twintig weken echo nog niet geweest is. Het verdriet dat ik voel is onbeschrijflijk. Het is niet gek om de post al te krijgen. Ik weet namelijk dat het via internet mogelijk is om de antwoorden op je eigen toekomstige mails alvast te lezen. Maar ook dat je nooit van tevoren in je future-mailbox moet kijken.
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
1 opmerking:
Wat mooi! (niet van dat open gehemelte, maar dat van die future mailbox. Ik wou dat ik dat verzonnen had.)En dat verder maar alles goed mag gaan.
Een reactie posten