's Ochtends verdacht ik Jeetje van het hebben van een winterdepressie en 's middags viel ik er zelf definitief aan ten prooi. Dagen in het donker slijten, het doet een mens geen goed. Benen die opzwellen van het zitten. Een verhaal op het scherm dat het niet is maar misschien iets kan worden. Misschien ook niet. Wat doet het er toe? De tijd die voortschrijdt.
'Ik moet weer naar boven,' zei ik toen ik even beneden was om de kerstboom die man en Jeetje hadden gekocht, te aanschouwen, 'mooi ding hoor.'
'Het is jammer dat jij schrijver bent geworden,' zei Jeetje.
'Ja, heel jammer.'
'Daarom moet jij steeds schrijven.'
Ik zucht.
'Als jij geen schrijver was geworden, had je lekker niets hoeven doen. Maar ja.'
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
3 opmerkingen:
komen deze gedachten je ook bekend voor:...en alles is al een keer geschreven en wel mooier ook...wat moeten we nu met nog een schrijvertje erbij in nederland...-waarom houd ik het niet bij lezen..Roth-Updike-Coetzee-Saul Bellow- Jelinek- Grunberg...: deprimerend goed...
Ik probeer die gedachte helemaal achterwege te laten. Het grote geheel. Een schrijver in Nederland. Ikke.
Wat moeten we ermee? Niet veel, inderdaad.
Maar schrijven doe ik toch. (Om mezelf te plezieren. Of te tergen. )
Wonderful beat ! I wish to apprentice while you amend your website, how could i subscribe for a blog website?
The account helped me a applicable deal. I had been a little bit
acquainted of this your broadcast offered bright transparent idea
Feel free to surf to my webpage best cellulite treatment
Een reactie posten