Jeetje Thieme

'Ach, het zijn natuurlijk de kindjes,' zegt Jeetje.
'Zal best.'
'Die kindjes lopen daar rond op zoek naar hun moeder.'
'Ik heb hun moeder gisteren vermoord. Afgemaakt. Vergiftigd.'
'Ze zijn helemaal alleen.' Jeetjes stem breekt.
'Ik heb er weesjes van gemaakt.'
'Aaaah, wat zielig.'
'Ja, en ik ga de weesjes nu ook vergiftigen. Ik maak alles dood wat hier loopt.' Ik smeer Jeetjes hoofd in.

Een paar dagen later zie ik er weer één.
'Hij leeft nog!' zeg ik. 'Hij is resistent!'
'De moeder is teruggekomen,' zegt Jeetje tevreden. 'En heeft ze lekker gevoed.'
Ik pak 'm tussen mijn vingers en verdrink 'm. Zo vergaat het ook de rest van de kindjes.