Vluchtige boekenbranche

Het boek is in alle serieuze kranten en tijdschriften gerecenseerd en vrijwel overal is het uitstekend bevonden. Tot zover: missie geslaagd. Ik krijg mails van lezers die het mooi vonden en sommigen moesten huilen bij het laatste verhaal. Nu is mensen laten huilen wel altijd een wens van mij geweest. Dus: ik blij. Maar nu: drie maanden nadat het uitkwam, is het boek opgelost in de boekenmassa. Het ligt niet meer prominent in de schappen. Het is van de tafels verdwenen. De voorraad raakt op en wordt waarschijnlijk niet meer bijgevuld. De laatste exemplaren staan nog dapper bij de 'g'. Zo gaat dat met boeken.

Ze zijn een kwartaal houdbaar. Het boek heeft twee keer zoveel aandacht gehad als mijn debuut, dat al veel aandacht kreeg van de pers. En ikzelf heb ook twee keer zoveel aandacht gehad, waar er bij mijn debuut nul aandacht was voor mijn persoon. Deze keer zijn er foto's gemaakt, een paar interviews weggegeven, ik zat met mijn dikke kop in een tv programma. Maar ik twijfel eraan of de verkoop ook verdubbeld is. En dat is echt niet veel gevraagd: verdubbeling. Zelfs als het vijf keer zo veel is, is het nauwelijks rendabel. Het argument: 'het is een verhalenbundel.' En: 'het moet zichzelf verkopen.'

Ik weet dat de marktwaarde van mijn laatste boek groter is. Het is toegankelijker. Directer. Er is meer publiek voor. En dan heb ik het nog over een bescheiden publiek. Maar als niemand weet dat het boek bestaat, bereik je zelfs dat niet.
Dus wat mij (iedere schrijver) te doen staat: bestseller schrijven. Alleen dan is er geen ontkomen aan.