donderdag 16 februari 2012

Doel

Mijn vraag was wat ze wilden leren. Waarom kwamen ze deze cursus volgen. De meesten zagen het als een stok achter de deur om meer of weer te schrijven en ze wilden graag structuur leren. Dat hoor ik eigenlijk altijd. Stokken achter de deur en structuur. Dat wil iedereen.
'Leer mij wat,' zei één van de cursisten. 'Ik weet niks. Leer mij wat.'
'Dat vind ik te passief,' zei ik.
'O ja,' zei ze.
Ik gaf ze tien woorden die ze konden gebruiken om een verhaaltje mee te schrijven.
De studente geneeskunde had het woordje diarree expres niet gebruikt omdat dan iedereen zou denken: typisch iemand die Geneeskunde studeert.
'Dan moet je dus juist diarree gebruiken,' zei ik. 'Omdat jij geneeskunde studeert. Je moet opschrijven wat jou fascineert. Waar jij mee bezig bent. Jij studeert geneeskunde omdat jij zo van diarree houdt.'
Dat begrepen ze allemaal goed.
Aan het eind van de les had ook het meisje dat niks wist, een doel.
Stokken achter de deur, wat structuur en een doel. Dat is eigenlijk alles wat we in het leven nodig hebben.

Geen opmerkingen: