Even doorpakken...

Begin december vroeg Jan van Mersbergen me te komen praten over mijn boek. Eind februari ergens.
‘Maar dat is er nog niet,’ zei ik.
‘Het verhaal dat in De Revisor stond is toch een onderdeel van je roman?’
‘Ja, maar wat moet ik er verder nog over zeggen? Er is geen roman.’
‘We kunnen je ook interviewen als je dat liever hebt?’
‘Waarover?
‘Over je werk en zo.’
‘Oké, dat is wel goed dan.’
‘Komt goed,’ schrijft Jan. Die nu Carnaval aan het vieren is en van dat interviewen bleek verder niemand iets te weten.

Ik dacht toen ook: Eind februari is nog ver. Dan begint de lente al.
Het scheen mij toe dat ik eind februari, dat is tenslotte haast het begin van de zomervakantie, wel meer over mijn roman in wording zou kunnen vertellen. Het was op z’n minst een goede stok achter de deur om dat te gaan doen. Misschien zou het boek eind februari wel af zijn zelfs. Of in elk geval ongeveer af. Het zou in twee maanden gepiept kunnen zijn. Waarom niet? Het was alleen nog maar een kwestie van even doorpakken...

Wil je horen hoe dit verder gaat....? Kom morgen naar Spui25.