De 'de Brug' ligt op de mat en ik blader er snel doorheen tot ik bij m'n column ben. Ik ben erg tevreden met een vaste column in deze krant voor Amsterdam-Oost. Vluchtig scan ik het stukje maar halverwege sla ik het blad al dicht. Eigenlijk wil ik het weggooien. Het is niets meer nu. Het hele idee is weg. Het was bedoeld als een lange zin die in één adem gelezen moest worden.
Hoe kan het dat ik echt hartkloppingen krijg als ik zie dat iemand mijn ene zin zomaar veranderd heeft in meerdere korte zinnetjes? Een eindredacteur die dacht dat ik geen punten kon zetten. Het is met de beste bedoelingen gedaan. Ik weet best dat er geen hond is die het merkt. Niemand denkt over interpunctie. Het verschil tussen punten en komma's. Er zijn wel andere dingen om over na te denken.
De angst dat er iets anders staat dan je hebt opgeschreven zit diep verankerd. 'Onze hond heet Lans' stond er ooit in Achterwerk van de VPRO-gids. Ik was toen tien jaar oud. Ik ging door de grond toen ik het stukje las. 'Onze hond heet Lars' had ik geschreven. Aan de ene kant was ik heel trots dat het geplaatst was, maar aan de andere kant wilde ik die pagina eraf scheuren omdat ik dat niet zo geschreven had. Publiceren bleek dus een twijfelachtig genoegen.
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
3 opmerkingen:
Wreed.
Kunnen ze dan niet even vragen of je misschien expres de interpunctie zo gedaan hebt.
Of is de leesbaarhed voor allen zó belangrijk dat dat niet eens overwogen wordt.
Herkenbaar. Die punten en komma's, daar moeten ze van afblijven, of er niet bij gaan zetten. Misschien een volgende keer erbij vermelden als je het opstuurt, al hoeft dat nog niet te betekenen dat er dan niets gebeurd. Ik had een keer een stukje over Wanssum waarbij ik wilde dat de laatste alinea duidelijk weergegeven werd. Op een nieuwe regel, had ik gemaild. Hadden ze er een witregel tussen gezet waardoor het leek alsof het los stond van de rest. Misschien te onduidelijk geweest.
In elk geval: gefeliciteerd met je column!! Ik krijg ook De Brug, alleen dan van Nijmegen. En tja, die ergernissen, die hou je.
Ik vind het zo leuk dat ik via allerlei wegen reacties hierop krijg. Er zijn blijkbaar onnoemelijk veel stukjesschrijver die hiermee te maken krijgen. Het is ook gruwelijk.
Een reactie posten