Is van mij

Er is een jong demente opa bijgekomen. De opa was er al maar dat hij jong dement was bleek pas gisteren aan het einde van de dag. Zo komt er elke dag wel iets bij in mijn verhaal of er gaat iets af. Het net begint zich aan alle kanten te sluiten. Dingen gaan kloppen. Het is alleen nog kolere veel werk. Ik vraag me af waarom ik het niet meteen opgeschreven heb. Dan was ik al klaar geweest. Waarom altijd die omweg? Ik neem me voor: de volgende keer ga ik het heel anders aanpakken. Ik heb me nog nooit iets anders voorgenomen. Er is niets dat ik precies hetzelfde zou doen. Ook in mijn volgende leven zal ik het vanaf het prille begin totaal anders aanpakken. Je herkent me niet meer. Maar het gaat over nu. Nu is het bijna half tien 's ochtends. De zon schijnt. De vogels fluiten. Deetje zei bij het ontbijt voor het eerst gestampte muisjes in plaats van sneeuw. En ze zegt de laatste week consequent 'dit is van mij' in plaats van 'dit is van Deetje.'
'Mama is van mij, papa is van mij, Jeetje is van mij, gestampte muisjes is van mij.'