Ik zit aan een verlaat ontbijt en vertel man over mijn belevenissen van afgelopen nacht, in het schrijverscafé. Jeetje wil ook steeds wat zeggen maar komt er niet tussen.
'ZEG!' Jeetje slaat hard met haar vuist op tafel. 'Houden jullie eens op met dat gekuttel! '
'Zei jij nou hou eens op met dat getuttel?' zeg ik.
'Nee! GEKUTTEL.'
'O, jeetje.'
'Gekuttel, gekuttel, gekuttel!' zegt Jeetje.
'Nou, zeg,' zeg ik.
'Gekuttel, gefruttel, gemuttel, geputtel, geknuttel,' pruttelt Jeetje voort.
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten