Ik heb de hele middag naast een broeiende stoel gezeten.
Voor mijn stoel zijn uiteindelijk twee brandweerwagens uitgerukt. Een peloton brandweermannen met zuurstofflessen op hun rug en maskers op hun gezicht, bestormden ons trappenhuis. Tenslotte is de stoel het huis uit getakeld. Onder toeziend oog van de hele straat. Jeetje moest hard huilen toen ze de brandende stoel in de lucht zag hangen. 'Ons stoeltje, ik wil ons stoeltje terug.'
Het gekste vind ik dat ik urenlang ben blijven zitten in die geur.
Omdat ik bij nadere inspectie van de kamer maar niets verdachts kan vinden, denk ik dat ik maar denk dat het stinkt. Gezien mijn toestand. Ik zal wel weer dingen ruiken die er niet zijn. Of er hangt ergens een klein geurtje, dat in mijn zwangere neus sterk uitvergroot wordt. En belachelijke proporties aanneemt. Dus ik werk gestaag verder. Nijver bijtje als ik ben. Af en toe flitst het wel door mijn hoofd dat ik dadelijk dood gevonden ga worden. Ik zie er ook beelden bij. Ik denk ook aan ontploffen. Maar ook die gedachten zullen wel veroorzaakt worden door hormonen. Ik kan mezelf de laatste tijd niet meer 100 procent vertrouwen. Ik weet niet meer precies wie ik ben. Het is een beetje giswerk.
(Morgen meer)
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
7 opmerkingen:
die cliffhangers van jou (brandende stoel/ ziekte van man/ ...) echt geen *fantasietje*? :-)
Ik brand van nieuwsgierigheid! Hoe loopt dit af?
En daarna gewoon naar een borrel gaan. Uiterst cool.
hoi Elke, je al een poos niet meer gelezen. Dus even op een rij: gefeliciteerd, ik wist dat het er aan kwam maar het is nu echt: je tweede boek! Je zwangerschap gaat gewoon door begrijp ik en jullie hebben een huis gekocht! al driemaal gefeliciteerd!En de stoel, geloof niet in fabeltjes, blijf maar gewoon vertrouwen op je zintuigen!En op je zelf. Daar moet je het toch van hebben.
Louter, Ik keer het nogal eens om. Een brand beschouw ik als fictie. Fictie als reëler dan de realiteit.
Ik ga er vanuit dat het allemaal één werkelijkheid is.
Marieke,dit drama gaat gewoon door.
Jan, Ook die borrel zal wel niet waar geweest zijn.
En anoniem, dank je voor al die felicitaties. Hoe heet jij?
Maar. Grote vraag: waarom stond die stoel in de fik? Of moet ik tot morgen wachten?
Roezemoezen, dat is een geheimzinnig, chemisch proces geweest waardoor de stoel van binnen oververhit geraakt is en uiteindelijk tot branden overgegaan.
Een reactie posten