Vandaag ben ik er weer een paar keer op gewezen dat de meesten maar wat doen in de wereld. In welke sector dan ook. Dat er altijd weer andere belangen spelen, waar je de vinger niet precies op kunt leggen. Dat je de dingen nooit zomaar kunt vertrouwen. Nu ben ik prompt vergeten wanneer ik dat ook alweer dacht. Ik ben de anekdote kwijt. De clou is mij ontglipt. Vergeef mij. Het grote verweken van de hersenen is begonnen.
Mijn idee van vandaag was: zodra je een wereld van binnenuit leert kennen is er sprake van sabotage, onverschilligheid, leugens, spelletjes. Niet dat dat erg is. Niet dat ik hiermee wil zeggen dat je je als J.D. Salinger moet terugtrekken van alles. Niet dat ik de afzijdigheid propageer.
Maar je kunt er, als je niet oppast, een stevige hoofdpijn aan overhouden.
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten