Ik ben een krat

Vanmorgen stond ik voor mijn boekenkast in mijn oude, rode werkkamer en pakte In het land van moeders van Rachel Cusk.
Het was zo'n feest van herkenning dat ik dacht flauw te vallen. Ik ben Rachel, dacht ik. Maar dat was natuurlijk niet zo. Ik was gewoon Elke. Voor zover daar nu nog sprake van kan zijn. Rachel zegt over zwangerschap: 'Ik ben niet louter de chauffeur van een kostbare lading; ik ben ook de krat, de container, en hoewel mijn houdbaarheid onder strenge supervisie staat, blijft de manier waarop ik opengebroken zal worden bij aankomst op onze bestemming in mysteriën gehuld.'
Ik had het boek al eens gelezen, vorige keer. Jaren geleden. Toen ik voor het eerst moeder werd. Ik heb zin om alles wat ik net las over te schrijven. Omdat ik het zelf niet beter kan verwoorden. Maar doe dat niet. Wie er echt iets van wil weten -meestal vrouw, meestal moeder of bijna - raad ik aan dat boek te lezen.
Groetjes, Krat.