Ik wil volgens mij toch niets meer over de stoelbrand zeggen. Ik had gedacht er veel over te willen melden. Maar nu ik hier zo zit, ben ik er wel klaar mee. De resten van de stoel liggen bij de vuilniscontainers. Ik kan haar skelet vanaf hier nog net zien staan. Uitgeblust is ze.
En de lucht is ook al bijna geklaard. Zelfs de gordijnen zijn gewassen. Aan het kamperen in de huiskamer komt vanavond een einde. We trekken weer gewoon in onze eigen slaapkamer. Als je daar binnenkomt, stinkt het nog even. Maar al gauw ben je aan het geurtje gewend. En och, die geur verdwijnt een keer. Zoals alles.
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
4 opmerkingen:
Ok. Maar ik wil toch nog even weten hoe dat ding in de fik is geschoten en vooral: waarom hij broeide. En niet in lichterlaaie stond.
Ivo, de schuimvulling broeide onder de skai bekleding. Dat moet gekomen zijn door oververhitting. De stoel stond te dicht bij de gaskachel. Maar dat stond ze al jaren.
Het was een heel broeiproces.
Uiteindelijk heeft de stoel pas vlam gevat toen er elf brandweermannen klaarstonden om haar te blussen.
mijn schoonvaders stoel vloog in de fik nadat er een vergrootglas op had gelegen, in de zon... Kan ook
Esther
Esther, klopt ja. Dat kan.
In de zomer brandden we hier ook gaatjes in de blaadjes met een vergrootglas. Misschien toch geen goed idee om je kind te leren, bedacht ik later.
Een reactie posten