De dag begint nog maar net of ik neem mijn woorden van gisteravond al terug. Ik zeg: het is toch het beste om als een kluizenaar door het leven te gaan. Geef mij de Salinger-stijl. Maar nu is het al te laat.
De afzijdigheid is alles. De rest is gezeik, be(ver)moeienis, oponthoud. En ik wil hier op deze ochtend ook wel weer eens bout beweren dat het hele leven een groot oponthoud is. Dat gevuld moet worden.
Ik ben heus niet met het verkeerde been uit bed gestapt.
Kom, ik ga maar eens facebooken, twitteren, mailen, bellen, werken, tijd vullen.
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten