Mijn nieuwe werkgeefster

Sinds sinterklaas lees ik Jeetje elke avond een hoofdstuk uit de 'De grote kleine kapitein' voor. Dat zijn alledrie de delen van De kleine kapitein ineen. We zijn inmiddels bij boek drie: De schat van schrik en vreeze. In alle boeken is de Nooitlek op weg naar de thuishaven, maar steeds komt er iets tussen waardoor ze die haven toch niet bereiken.
'Die schrijver moet er wel héél veel plezier in hebben gehad,' verzucht Jeetje.
'Hoezo?'
'Ze komen er nooit. Dit verhaal houdt maar niet op.'
'Dat is waar.'
'Jij hebt het niet geschreven, hè?'
'Nee, Paul Biegel.'
Dan zegt ze: 'Als jij een keer een kinderboek schrijft, krijg jij van mij een verrassing, mama.'
'Waar zou dat boek over moeten gaan?'
'Dat mag jij zelf weten,' zegt Jeetje. 'Het moet voor mij natuurlijk ook een verrassing zijn.'
'O, oké. Dus jij laat me daar vrij in?
Ze knikt.
'En wat heb jij dan voor een verrassing voor mij in gedachten?'
'Ga nou maar een kinderboek schrijven. dan kom je er vanzelf wel achter,' zegt Jeetje lichtelijk geïrriteerd.