zaterdag 5 februari 2011

Contract

Bijna een half uur te laat, ben ik. Ik heb storm tegen. En eenmaal in Oud-Zuid ben ik die hele uitgeverij kwijt en de straatnaam ook. Ik fiets rondjes Museumplein en zie in de verte alleen Nieuw-Amsterdam nog liggen. Ze zien me aankomen. 'Kunt u mij de weg naar de Bezige Bij vertellen?'

Ik herinner me een poppenspeler uit Utrecht waar ik een stuk voor schreef. Ik zou bij hem komen eten en we zouden de thematiek bespreken. Identiteit geloof ik. Ik kwam drie kwartier te laat. Het schapenvlees stond allang op.
Toen we aan tafel zaten, keek hij me aan en zei: 'Mensen die te laat komen, hebben weerstand. Ze willen eigenlijk helemaal niet komen.'
Ik probeerde hem tegen te spreken, maar kreeg het oude schaap in mijn mond niet weg. Ik bleef maar kauwen en kauwen.
De geur van het vlees herinner ik me ook nog goed.

Maar daar heeft het niets mee te maken, dat ik gisteren te laat was.
Na mijn handtekening en de champagne, is er nog een feest in Felix Meritis. Dat komt mooi uit. Zie ik meteen de hele bups bij elkaar. Op de terugweg heb ik wind mee, alsof duizend moederlijke handen mij in mijn rug duwen.

2 opmerkingen:

Anoniem zei

Mooi.
Je Moederlijke Hand

Marieke zei

Die straatnaam, die krijgen we nog wel eens in de vingers, let maar op.