Toen ik wegging van het vrouwen boekenfestijn, werd ik aangesproken.
'Jij bent Elke,' zei ze. 'Ik herken je van de foto.'
'Ja,' zei ik. 'Jij bent Marja.'
Het bleef heel even stil tussen ons.
'Of háát je mij?' vroeg ze toen.
'Ik haat je niet,' zei ik snel.
Waarom moest ik haar ook alweer haten? En hoe kan ik iemand haten die mij herkent. Van een foto, nog wel. Marja, nog wel. Dè Marja Pruis. Van Atoomgeheimen. Van de columns. Van de literaire kritiek. Ik volg haar stukken al jaren op de voet, ik heb haar werk en haar wezen al regelmatig met andere schrijfsters besproken. Wat wij van haar vinden, hangt af van de recensies die zij over ons schrijft. Marja, van de kut recensie. De Groene waar het bewuste stuk instaat, zit nog altijd in het plastic. Al ben ik zelfs even trots geweest dat zij ook voor mij de moeite genomen had.
'Je schreef toch óók best wel iets goeds?' zei ik.
'Sorry, ik verstond je niet.'
'Er zat toch ook best wel iets goeds in,' zei ik. 'Wat je over mijn boek schreef.'
'Jazeker,' zei ze. 'Jazeker, ik volg je weblog ook en...'
'O leuk,' zei ik, 'ik lees je columns altijd en...'
'O leuk,' zei ze.
'En ik ga je nieuwe boek kopen,' zei ik, 'en..'
'O, leuk,' zei ze. 'En ik blijf je volgen. Maar niet als een boze fee hoor.' Ze lachte. Ik lachte. Wij lachten.
Vrouwen zijn we, dacht ik toen ik naar de tramhalte liep. Maar aardige vrouwen.
Noot: Ik heb de recensie zojuist nog eens nagelezen. Veel goeds stond er toch niet in.
donderdag 17 februari 2011
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
2 opmerkingen:
Leuk, Elke. Ik had eerder (maart 2010) wat kritiek op Lastmens maar heb daar, als ik er over nadacht en nu dit stukje van jou lees, toch wel een klein beetje spijt van.
De site van de online boekwinkel waarop de recensie geplaatst werd, is net als de winkel zelf uit de handel gehaald, dus dat scheelt alweer in mijn gevoel daarover.
Goed zo, Rein!
Maar waarom zou je spijt hebben als je echt kritiek hebt op een boek? Of komt de spijt vooral als het oneigenlijke kritiek is? Kritiek die dus niet alleen over de inhoud gaat. Of spijt omdat je bij nader inzien vond dat het boek niet zo slecht was als je opschreef?
Een reactie posten