Het is zes uur 's ochtends. En Jeetje is me al een paar minuten lang aan het bestuderen. Onafgebroken. Als was ik haar onderzoeksproject.
'Hee, wat kijk je nou?'
'Misschien moet je wat minder eten,' adviseert ze me tenslotte.
'Minder eten? Hoezo minder eten? Alsof ik zoveel eet. Ik heb maar één maisboterhammetje met kruidenworst op.'
'Anders krijgen wij nooit een baby.'
Het is even stil aan de ontbijttafel.'
'Aha,' roep ik dan. 'Jij denkt dat er geen baby meer bij past als ik te veel eet.'
'Ja!' zegt Jeetje. 'Je moet gewoon niet eten.'
'Nou Jeetje, zo werkt het dus niet,' zeg ik. 'Neem dat maar van je mama aan.'
'Hoe werkt het dan?' vraagt ze.
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
2 opmerkingen:
Het is lastig dansen met iemand waarvan je weet dat ze om zes uur 's ochtends brood met kruidenworst eet.
Dat begrijp ik goed Jan.
Daarom eet ik die troep ook.
Een reactie posten