MAMA
Eet jij dat kleine bloemkoolroosje niet op alléén omdat hij een bloemkoolroosje is, Jeetje? Zie je hoe hij daar nu op de rand van je bordje ligt. Helemaal alleen. Te huilen.
Jeetje knikt.
MAMA
En alles wat het bloemkoolroosje nu zou willen, is in jouw mondje. Net als de rest van het eten. Dat mag hij niet van jou, hè?
Jeetje slikt. Mama buigt zich naar het bloemkoolroosje toe.
MAMA
Ach, arm bloemkoolroosje, Jeetje wil jou niet. Daarom moet je nu zo verschrikkelijk huilen. Je hebt gelijk hoor, lieverdje. Het ís ook niet leuk als je niet gekozen wordt. Terwijl jij er toch niets aan kunt doen dat jij een bloemkoolroosje bent? Je hebt jezelf niet gemaakt. Je wilde er nog wel zo graag bij horen, hè. Bij de anderen. Gezellig, samen. Net als iedereen...
Jeetje prikt het bloemkoolroosje aan haar vork en stopt hem haastig in haar mond.
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten