'Iedereen op de hele wereld heeft een voorhoofd', constateert Jeetje (bijna 4) op deze ochtend. 'In Portugal, India, Duitsland, Noorwegen, Ierland, de Noordpool. Alle mensen hebben een voorhoofd. Overal.'
'Verrek,' zeg ik, 'daar heb ik nooit eerder over nagedacht.'
Jeetje voelt aan haar voorhoofd. Wrijft er zachtjes over. Tikt ertegen. Kijkt me aan.
'Maar er was één meisje,' zegt ze. 'Er was een meisje dat haar voorhoofd verloren was. Het waaide hard - heel hard - en toen waaide er zomaar een stukje van haar voorhoofd weg.'
Onwillekeurig betast ik mijn voorhoofd. Of ik dat meisje soms ben. Voor je het in de gaten hebt, kun je een stukje voorhoofd kwijt zijn.
'En het meisje kon niet huilen, ' vertelt Jeetje verder, 'want haar mond en haar ogen waren er al afgewaaid.'
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
3 opmerkingen:
Ik was er even niet, maar gelukkig is Jeetje gewoon doorgegaan met mooie gesprekken met haar moeder, zodat ik iets terug te lezen heb.
Jeetje weet wel veel, zeg.
Mogen we voor het slapengaan alsjeblieft ook weten hoe het afloopt met dat meisje zonder voorhoofd?
Een reactie posten