Ziek. De halve zondag weer eens in bed doorgebracht. Hierdoor heb ik wel het genoegen gehad 'Zo begint het' uit te lezen. Het is extra leuk als je weet dat je bij de eersten behoort die dit boek leest. Ik geloof dat het volgende week officieel in de boekhandels ligt. En godver, wat is het goed!
De sfeer is beklemmend, zo beklemmend dat ik in mijn dromen de hele nacht een uitweg gezocht heb. Het blijft 266 pagina's lang spannend. Voor het eerst schrijft Jan van Mersbergen vanuit het vrouwelijk perspectief. Zijn sobere stijl in combinatie met vrouwen. Dat werkt vervreemdend. Vrouwen die niet denken. Vrouwen die zien. Dat is heel wat anders dan bij mannen.
( Mannen denken sowieso nooit.) Het is alsof een vrouw die een voorbijkomende fietser opmerkt met zware fietstassen aan haar bagagedrager daar meer mee zegt dan een man ooit zou kunnen doen.
Echt ab-so-luut gaan lezen.
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
3 opmerkingen:
weet je dat zeker, dat mannen nooit denken? want dat zou betekenen dat we het dus ook nooit meer hoeven te vertellen.
wat zou je nooit meer hoeven te vertellen?
o, wat je denkt natuurlijk.
jawel, dat wel. blijven proberen te vertellen wat je precies denkt.
I, je bedoelt natuurlijk dat we het jullie nu nooit meer mogen vragen; waar denk je aan?
Een reactie posten