Alles uit?

'Hoezo alles uittrekken?'
'Alles,' zei ze.
'Ook mijn onderbroek?'
'Alles.'
'Alles?'
'Ik ga je eerst helemaal masseren.'
'Ik hou daar niet van.'
'Ik moet je lichaam eerst in-oliën,' zei ze. 'Niet echt masseren.'
Als Jeetje iets niet wil, gebruik ik ook altijd een ander woord voor hetgeen ze niet wil. Om het lichter te doen klinken.
'Ik behandel je genitaliën niet,' zei ze.
'Haha,' zei ik. Het klonk alsof je ook je genitaliën kon laten behandelen hier.
'Ik hou de handdoek er altijd voor,' zei ze, 'je zult nooit helemaal naakt voor me liggen.'
'Mmm,' zei ik.
'De Shirodhara behandeling is voor je hoofd,' zei ze.
'Precies, daarom, ik dacht.'
Ik was ineens weer een jaar of twaalf. Onze hond had me per ongeluk gebeten en ik moest een prik. 'Zo! Doe nu je onderbroek maar omlaag,' zei de huisarts. Ik weigerde. In alle toonaarden. Iedereen vond het te flauw voor woorden. Maar die onderbroek ging niet omlaag. Ik koos uiteindelijk voor de pijnlijkere variant in de bovenarm. Liever pijn lijden dan mijn broek laten zakken. Nu zat ik in het kamertje van een Ayurvedische kruidenvrouw. Het stond er vol met potten olie en kruiden. Er klonk een rustig muziekje. De muren waren groen, het plafond blauw. Een streep zonlicht scheen op de behandeltafel. De olie was al bijna warm. En ik wist dat ik geen twaalf meer was.