Ik wacht op de terugkomst van man. Vandaag zal hij juf A. voor het eerst ontmoeten. Ik durf geen juf meer voor het eerst te ontmoeten, ik lijd nu al aan juffenvrees, erger dan aan de hevigste koudwatervrees.
Vandaag is het erop of eraf. AIs juf A. en juf P. dezelfde werkwijze hanteren, of beter gezegd hetzelfde harnas dragen, gaan we op zoek naar een andere school voor Jeetje. Dat is gedoe. Dat is niet te prefereren. Maar vijf dagen een type als juf P. nog minder.
De voordeur gaat open. Voetstappen op de trap. Komen er kleine voetstapjes erachteraan?
'En?' vraag ik.
'Juf A. was een échte juf!' zegt man bij de deur al. 'Gewoon een juf.'
'O, gelukkig .'
'Ja! Ze pakte Jeetje bij hand. Ze was warm en lief en vriendelijk. Er stond al een kring met stoeltjes klaar.'
Twee dagen juf P., drie dagen juf A.
Dan kan nu, ook voor ons, het wennen beginnen.
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten