Doktertje spelen

'Zullen we spelen dat de pop heel erg ziek was?' vroeg het buurmeisje. 'En dat ze een gebroken been had?'
'Nog wat,' zei Jeetje. 'Ze had ook een balletje in haar hoofd. Goed?'
'O, ja. Dat had ze ook.'
'We moeten haar hoofd meteen opensnijden en het balletje eruit halen,' zei Jeetje.
'Ja,' zei het buurmeisje, 'anders gaat ze dood.'
Het werd stil. Twee meisjes zaten over een pop gebogen. De operatie duurde lang. Het ging blijkbaar niet makkelijk. De sfeer in de huiskamer was om te snijden.
Maar na een tijdje zei het buurmeisje: 'Zo, klaar. Die kan in de ballenbak!'
'Ja!' zei Jeetje. 'Hup, bij de andere balletjes die in hoofden gezeten hebben.'
'Nu moet ze nog wel twee weken in het ziekenhuis blijven.'
'Ja,' zei Jeetje. 'Ze kan nog niet naar school. Ze is nog maar vier. Dat zou veel te druk zijn voor haar hoofd.'
Ze legden de pop te rusten in het wippertje. Met een theedoek om haar hoofd. Een tijdlang streelden ze haar wang.
'En nu haar been!' zei het buurmeisje.
'Ja,' zei Jeetje. 'Daar moet gips omheen.'