Dode meisjes eten

'Ik eet een dood meisje,' zegt Jeetje aan het ontbijt.
'Och, jee.'
'Het meisje heeft geen ouders meer,' zegt Jeetje snel, 'dus die merken er niks van.'
'Heeft ze helemaal niemand?'
'Nee, geen ouders, geen opa en oma. Niemand.'
'Oké. En jij eet haar nu op.'
Ze knikt en stopt een stukje in haar mond.
'Dan is ze er dadelijk zelf ook niet meer,' zeg ik.
'Het is een heel slim meisje,' zegt Jeetje. 'Ze kan er zo uit klauteren als ze wil. Ze heeft altijd een laddertje bij zich.'
En hier ontspoort haar verhaal zoals het mijne zou kunnen ontsporen.