Een seance in de keuken

Onverwacht werd het een sociale zondag, waarin we in de ochtend met erg veel kinderen, ouders, mijn moeder en haar vriendin op het trottoir aan het 'chillen' waren en er na de lunch een seance plaatsvond in onze keuken.
We waren er met z'n vieren. Mijn vriendin, die met relatieproblemen kampt, was er. Zij had om raad gevraagd. Mijn moeder en haar vriendin waren de begeleiders. Maar ze leken helemaal niet meer op mijn moeder en haar vriendin. Het waren vreemde vrouwen geworden. Van wie ik een standje kreeg als ik, alleen door iets te zeggen, de sfeer verbrak. Vanuit het uiterste hoekje van de keuken zat ik toe te kijken. Mijn hart ging te keer en het ademhalen werd bemoeilijkt. We hebben helemaal geen grote keuken. De spanning die er zich ophoopt als je daar gewoon met z'n vieren zit te eten, is voor mij al bijna niet te houden.
Moet je nagaan hoe dat is als je er een seance houdt en je er nog een hele club denkbeeldige figuren aan toevoegt. Die elkaars bloed allemaal wel kunnen drinken.
Meteen na het gebeuren in onze keuken reden we naar een andere stad voor een familiereünie van man. En toen we daarvan thuiskwamen, werden we door de buren bezocht met cadeaus en een fles wijn.