Werk aan de winkel, verschrikkelijk veel werk. Er staan, buiten het verhaal dat sinds gisteren in de la ligt, wat andere verhalen op stapel. In opdracht. Voor mijn boek. Langere verhalen dan ik gewend ben. Maar als ik over al die verhalen zó lang doe als over dit verhaal?
Dat doe ik niet. Dat zijn andere verhalen.
Het verhaal in mijn la omvat nu zesenzeventig uitgeprinte pagina's. Het kunnen er nog vijftig worden, of juist honderd. Ik heb de pagina's dus netjes in mijn la opgeborgen. Ik zie ze niet. En daar moeten ze tot maandag, rustig, blijven liggen. Ik kan alleen haast niet tot maandag wachten. Omdat ik weet dat het stapeltje papier daar zo verschrikkelijk imperfect ligt te liggen. Maar ik weet ook dat ik nu juist profijt van het wachten zou hebben, ten gunste van het verhaal, als ik er niet intussen de hele tijd aan ga denken. Hoe en dàt het anders moet. Ik zou vandaag het beste een bladzijde van een nieuw verhaal kunnen gaan schrijven. Losjes. Op mijn gemak.
En dat daar, in die la, maar vergeten. En er het beste van hopen. Nee, niets van hopen.
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten