'Het is vandaag donderdag, hè?' zegt Jeetje als ze wakker wordt. 'Ik ga niet naar school.'
Juf P. , een paar stukjes hiervoor wilde ik de vloer met haar aanvegen, blijkt de lievelingsjuf van Jeetje. Ik snap er niets van. Mijn mensenkennis staat op de helling. Kom bij mij niet aan met het idee dat ze wel lief voor kinderen zou zijn, maar niets met grote mensen kan.
'Waarom vind je juf A. dan niet zo aardig?'
'Ze kijkt altijd boos.'
Misschien heeft juf A. van naturen een wat gedrongen gezicht, juf P. heeft helemaal geen gezicht. Die bestaat niet. Die zweeft voorbij. Juf A. wel. Die komt regelrecht uit de klei. Daar kom je niet onderuit.
'Juf P. ken ik al heel lang,' zegt Jeetje. 'Juf A. ken ik niet, daarom ben ik een beetje bang van haar.'
'Je kent ze allebei net zo lang,' zeg ik.
'Niet waar,' zegt Jeetje.
Op school pakt Jeetje een kleedje en haalt routineus een werkje uit de kast. Nog een werkje, en nog een. Samen zitten we op de vloer.
'Dag Jeetje! Ik had jou nog helemaal niet gezien!'
We kijken op. Juf A. staat bij ons tapijtje.
'Wij geven toch altijd een handje als wij de klas binnenkomen?' zegt ze, 'anders kan ik niet weten dat jullie er zijn.'
We steken onze handen uit.
'Dag juf A.' zeggen we.
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
7 opmerkingen:
Aha. Waar zijn Louter, Roezemoezen, Cathelijne en Anoniem? Nou?
:) Het is precies 2 weken later, volgens mij.
Dat dacht ik ook nog. Zou die Jan van M. dan gewoon gelijk hebben?
Hallo! Waar zijn jullie? Joehoe, paniekzaaiertjes, zijn jullie daar?
Hier ben ik!
En de anderen? Joehoee!
Oh ja, sorry. Ik zat nog bij een yoga-sessie (zie bericht hieronder). Maar inderdaad, schokkend! Ik had weinig fiducie in juf P. en haar witte kuitbroek. Maar onderschat dus nooit het scherpe kinderoog van Jeetje. En het volwassenoog van Jan, uiteraard.
Dank je. Yoga is misschien wel de missing link hier.
Een reactie posten