'Aha, weg uit Amsterdam, stoppen met schrijven en een andere school voor Jeetje. Dat zijn een hele hoop veranderingen aan het begin van de nieuwe week,' zegt een vriendin kalmpjes.
Zij weet als geen ander dat ik vaker van veranderingen spreek, dan dat er daadwerkelijk iets verandert. Ik hou helemaal niet van veranderingen namelijk, maar ze kunnen soms zo onvermijdelijk op de loer liggen.
Neem de school van Jeetje. Ik kijk het nog netjes een paar weken aan. Om bij het grote publiek - wie is dat in Godnaam? - toch vooral niet over te komen als een aanstellerige, voorbarige, overgevoelige moeder. Want dat wil niemand zijn.
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
11 opmerkingen:
Stoppen met schrijven?! Dat kan niet. En moet je dus veranderen.
Goed.
Nee, niet stoppen met schrijven! Maar wel weer het plezier erin terugvinden:>)
Ik had vandaag veel plezier met schrijven. Dat kan fluctueren. Soms lijkt het een nogal onnozele bezigheid.
Het ís een onnozele bezigheid. Maar heeft de wereld dat juist niet nodig?
Stoppen met schrijven. Man. Dat is pas aanstellerig.
@Cathelijne..haha
Dat zou inderdaad zeer aanstellerig zijn.
Alleen die school zou ik accuut veranderen...
De juf verdient Jeetje écht niet.
Corien
Corien, Zeg dat nou niet! We hadden het er net over dat het een gewoon een 'platte bedoening' is zo'n school en dat wij dat niet gewend zijn. Met plat bedoel ik oppervlakkig, weinig echte aandacht, een fabriekje.
Jongens, meisjes, betrokken bloggers, jullie moeten Elke niet gek maken! Die gaat wel goed kiezen hoor. Est.
Platte bedoening? Een school? Niet op de Vrije School...
Cathelijne,
Ze was ingeschreven maar toen ging die hele school hier over de kop.
Ik ben ook wel gestruikeld over een vak als euritmie.
(En nu lees ik net dat jij daar een artikel over schreef. Dat ga ik eens lezen.)
Een reactie posten