Klasje

Drie jaar geleden gaf de literair agent zijn allereerste klasje Literair Debuteren. Hij stond aan het hoofd van de tafels die in carré vorm opgesteld waren. Als laatste kwam ik binnen. Met heel frisse tegenzin. Zoals ik overal waar ik voor het eerst kom met heel frisse tegenzin binnentreed. Daar zat me een stelletje wel. Ze wilden allemaal schrijver worden of dan in elk geval 'literair debuteren'. En ik dus ook. Anders was ik daar niet geweest.

Ik weet nog dat één cursist forse kritiek te verdragen kreeg. Feitelijk werd zijn werk tot de grond toe afgefakkeld.
'Het zou pas erg zijn als ik alleen maar complimenten kreeg,' lachte hij. 'Daar heb ik niet voor betaald! Ik kom hier om iets te leren.'
'Ik kom hier om complimenten te krijgen,' zei ik. Het floepte eruit. Maar misschien was het zo.

Dit is - tot op heden - het resultaat van het klasje (twee schrijvers werden door het agentschap bemiddeld):

Mea (2009) Scherpe roman over de henna rode Mea van Os die het zwaar heeft met haar midlife crisis, de drank, de mannen, het streven naar het professorschap en haar oerdegelijke dochter. Mea die een strijd voert tegen haar diepgewortelde eenzaamheid.
Scherzo (2009) Verhalenbundel. Betoverende verhalen die uitblinken in stijl en compositie. Het taalgebruik is rijk. In elk verhaal wordt wel gesproken over de dood die ons op elk moment kan overvallen. Het lot waar we geen greep op hebben. De schepper die een rammelend scenario afleverde.
Het tulpenvirus (2008)/ De watermeesters (2009) Twee soepel geschreven en spannende thrillers waarin fictie verweven wordt met de Nederlandse geschiedenis. De tulpen, de dijken.
Het besluit van Dola Korstjens (2008) Ja, eh, dat is mijn bundel.