Op een dag arriveerde de dubbelganger van Michael Jackson in ons dorp en uit alles meisjes koos hij mij. Hij zou van mij iets heel moois maken zei hij. Zo mooi dat iedereen meteen om zou kijken als ik voorbijkwam. Hij zag potentie. Als je die spijkerbroek wegdacht. Hij fluisterde dat hij met mij op het strand zou willen lopen. Ik zou een kleine bikini dragen en het hele strand vroeg zich af waar hij dit lekkere stuk vandaan gehaald had.
Hij reisde veel. Als de echte Michael Jackson ergens optrad, was hij er om het publiek af te leiden. De hoed die hij droeg, had hij véél eerder dan de King of Pop zelf. Die had dat weer bij hem afgekeken.
Op zaterdagavond zaten we in zijn zwarte geblindeerde BMW voor de discotheek. Voor we uitstapten, moest hij zijn gezicht nog bij poederen. Ik zat daar in mijn 501 en staarde door de voorruit terwijl hij zijn make-up deed. Dat duurde nog best even.
Maar toen ik uiteindelijk aan zijn arm de disco binnenschreed, werd er hard gegild en er viel iemand flauw.
Ik kende de jongen die flauwviel. Dat was zo'n boer uit mijn klas.
In mijn gedachten ben ik bij hem vandaag. Mijn MJ imitator. Of zou hij trots zijn dat hij het langer volhoudt dan de echte? Misschien is hij nu eindelijk bevrijd van het juk. Want hij kon zelf ook echt goed dansen.
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
1 opmerking:
Of gaat hij nu ook een beetje of misschien veel, dood??
HLM
Een reactie posten