Gisteravond met een lampionnetje en een troepje kinderen door de straat getrokken. En voor de deuren staan zingen van onbekenden. 's Avonds toen Jeetje zoet op bed lag te slapen, de kleurstoffen naar binnen gewerkt.
Die griepprik lijkt me toch niks. Maar wordt met klem aangeraden door Klink. Al heeft Nederland het dure vaccin niet ingekocht. Maar het goedkopere spul met troep erin. Ik wil het dure goedje.
In het zwembad met Jeetje. Ik loop achter haar - een rank meisje, met lange benen - aan over de gladde tegelvloer. Ik met mijn lichaam dat langzaam van mij aan het vervreemden is. Zij die zichtbaar langer wordt.
Ik wilde hier iets heel anders zeggen. Maar ik ben het vergeten. Het is ook zo donker buiten. En regenachtig. Het is eigenlijk tijd voor de grote winterslaap.
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten