Mijn eerste verlofdag begint met het geluid van drilboren en twee grote werkmannen die mijn slaapkamer inlopen om er een hijsblok op te hangen. Ik nog in joggingbroek. De nieuwe bovenburen beginnen met het aanleggen van centrale verwarming en de bouw van een nieuwe badkamer. Ik ga buiten de deur koffiedrinken. En daarna op controle. Dat doe je op het laatst iedere week. Op controle gaan. Maar wanneer de baby komt daar kunnen ze niets van zeggen. Daarna heb ik een oudergesprek met de juf van Jeetje en ga ik Jeetje ophalen die bij een vriendje is. Ze hebben samen vliegtuigen gemaakt die tegen aswolken kunnen. Omdat de vader van het vriendje al een paar dagen vastzit in Barcelona en zijn kleine zusje 's nachts om papa huilt.
Door het korte verhalenweekend heb ik erg veel zin gekregen om dikke boeken te gaan lezen. Ik heb al een hele stapel romans klaarliggen. En lijstjes met titels. Hoewel ik al een paar nachten achter elkaar het debuut van Thijs de Boer - Vogels die vlees eten - aan het lezen ben. En de sfeer die hij creëert werkt op een vreemde manier door. Het zijn geen verhalen om op zo'n tijdstip te lezen. Je krijgt er nachtmerries van. Maar misschien werken ze in de beslotenheid van de nacht extra goed. De verhalen verdwijnen niet. Je denkt er overdag ook nog aan.
Ik ben vrij. Het lijkt erop dat ik het beste gewoon kan beginnen met boek drie. Om rustig te worden. Een houvast in het hoofd. Het werkt ook echt kalmerend; schrijven.
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
3 opmerkingen:
Geniet er maar van. Zeker met een kindje op school heb je lekker de tijd. Ik had in die laatste maand een eenjarige rondlopen, dat was geen feest.
De kraamtijd daarentegen vond ik een van de heerlijkste perioden. Een hele week (minstens) ongegeneerd in bed liggen en boeken lezen. Het enige wat je doet is af en toe een baby voden, verder uitrusten en de boel de boel laten. Daarna begint de ellende...
Heel herkenbaar! Die zin in boeken dan, niet het stukje hoogzwangergebeuren ;-)
Ik was er ook even, dit weekend, en heb vervolgens achter elkaar uitgelezen: Elke Geurts, Ivo Victoria, Thijs de Boer. Heel fijn.
Verheug me nu al op je volgende boek, dus veel succes met het schrijven ervan. Maar eerst met dat andere, natuurlijk.
... midden in de nacht om 5 uur bleek dat Julia dacht dat papa echt VAST zat in Barcelona en toen ik uitlegde dat hij nog gewoon aan t Ijshockyen was zei ze dat er ook een aardbeving in Barcelona was, hij kwam iig nooit meer terug, alles ging mis... en in het donker was ik vervolgens bang dat Julia een enge voorspellende kindergaven had...
Een reactie posten