Controle

'We willen even een hartfilmpje maken van de baby.' De verloskundige en de stagiaire staan voor mij.
'Dat hoeft niet hoor.'
'Je voelde haar vandaag toch niet veel bewegen?'
'Nee, maar ze zal wel slaperig zijn geweest'
'We vonden uw buik hard en haar hartslag ook hoog.'
'Maar dat was toch juist goed? Af en toe hoog en dan weer terug?'
'We leggen je dertig minuten aan een hartfilmpje en dan weten we precies hoe het met haar is. En dan kun je gerust het weekend in.'
'Ja, maar...'
De dames wenken me.
'Ik heb eigenlijk geen tijd,' zeg ik.
Ze kijken me streng aan.
'Ik eh, ik moet mijn andere dochter ophalen. Die is ergens spelen.'
'Ja, maar mevrouw,' zeggen ze. 'Dit is toch wel even...'
'... belangrijk?'
Ze knikken.
Ik loop mee naar het kamertje en ze leggen me aan de apparatuur. Een derde verpleegkundige komt erbij staan en neemt mijn temperatuur op.
'Ik heb geen koorts hoor,' lach ik.
Even later lig ik aan een monitor in een kleine ruimte in het Academisch Medisch centrum. Ik luister naar de hartslag van de baby. Op mijn telefoon hou ik de tijd in de gaten. Over een half uur moet ik bij Jeetje zijn.