Eigenlijk moet dit juist een leuke springlevende tijd zijn, met allemaal dingen te doen buiten de deur; zoals praatjes bij de radio, het boekenbal, een persconferentie in het stadhuis van Antwerpen met taart en veel bubbels omdat het hoorspel van Het derde huwelijk gepresenteerd wordt.
Maar ik ben een pakezel. Nog trager dan door stroop beweeg ik mij voort. In mijn hoofd. En ook daarbuiten.
In mij duwt een vreemde voet mijn longen soms tegen elkaar, dan krijg ik even geen lucht.
's Avonds aai ik een billetje, een ruggetje, een schouderblaadje, of wat is het dat daar ver weg onder mijn handen beweegt?
En wie is het?
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten